''WEES NIEUWSGIERIG, DAN BEN JE AL EEN EIND''

“Ik ben gestart als hoofd crisiscommunicatie (HCC) op het moment dat die functie dertien jaar geleden nét op hard piket kwam te staan. Uitgangspunt was dat communicatie er meteen moest zijn als ergens ‘poep in de ventilator’ was. Zéker met de opkomst van sociale media ontstond de behoefte aan iemand die snel kon worden gebeld voor de communicatie, zodat de crisisorganisatie niet lang hoefde te wachten op een communicatieadviseur van de getroffen gemeente. Bij een incident gaan vaak al binnen een paar minuten berichten, foto’s en filmpjes erover rond. Dan moet je er heel snel bij zijn om die informatie goed te stroomlijnen: juiste informatie geven over wat er aan de hand is, en adviseren aan de verschillende groepen inwoners wat zij het beste kunnen doen.”

“Crisiscommunicatie is uit zichzelf ontstaan en in de loop van de jaren écht een aparte discipline geworden. Inmiddels absoluut professioneler ook dan tien, vijftien jaar geleden. Het vak zelf heeft een ongelooflijke inhoudelijke ontwikkeling doorgemaakt. Daarnaast zijn er bijvoorbeeld digitale tools gekomen voor het scannen van sociale media en het maken van omgevingsanalyses. Hoewel we er niet mee in besloten groepen kunnen komen, zijn het onmisbare instrumenten voor het peilen van het maatschappelijke sentiment rond incidenten en daarmee een ongelooflijk belangrijke voedingsbron voor de communicatie.”