“Twintig bouwhekken graag”
Waar was je die bewuste zaterdagavond?
“Gewoon thuis, in Waarland. Ik had piket en mijn vrouw had mij al een berichtje gestuurd dat er een flinke brand was in Alkmaar. Maar verder vernam ik niets. Dus ik heb afgewacht. Tot tien uur. Toen kreeg ik via de centrale het verzoek de meldkamer te bellen. Die vroeg aanvankelijk om een klein aantal bouwhekken om de weg af te zetten. Ik heb toen contact opgenomen met onze eigen interne dienst met de vraag of ze die hekken wilden afleveren op de locatie van de brand. Maar voor ze goed en wel onderweg waren, kon ik ze al weer afbellen. Het blussen ging zo voorspoedig dat de wegafzettingen – tot dan geregeld door brandweer en politie – niet meer nodig waren.”
Dan denk je: klaar is Kees …
“Klopt. Maar het liep even anders. Rond elf uur werd ik opnieuw gebeld, nu met een verzoek van de officier van dienst van de brandweer. Die wilde graag twintig bouwhekken met voetblokken en klemmen om het pand te kunnen afzetten. Toen werd het even ingewikkeld. Ik heb onze eigen calamiteitenploeg gebeld, maar we hadden zelf lang niet voldoende hekken beschikbaar. En het kwam een beetje op ons aan. Meestal komt zo’n actie voor rekening van de eigenaar van een pand, maar die was op dat moment niet bekend en niet te achterhalen.”
Wat was toen je volgende actie?
“Ik heb de telefoon gepakt en ben de contactpersonen bij onze huisaannemers gaan bellen. We hebben een lijst met geconsigneerde bedrijven, die we bij calamiteiten kunnen benaderen. Via de een kwam ik bij de ander en bij nummer vier of vijf had ik beet: een bouwbedrijf dat de hekken binnen een uur kon afleveren. Omdat de eigenaar van het pand niet bekend was heb ik vooraf met onze coördinator van de consignatie dienst overlegd. In principe moet de eigenaar van het pand de opdracht geven, in verband met de kosten. Omdat de eigenaar niet bekend was zijn we over gegaan tot het plaatsen van de hekken en worden de kosten later verhaald op de eigenaar van het pand. Bij elkaar heb ik misschien drie kwartier rondgebeld. De hekken zijn ’s nachts tegen de klok van half een afgeleverd.”
“Wat wel steeds hetzelfde is, is de tevredenheid als een calamiteit goed is afgewikkeld. Dat geeft elke keer opnieuw een voldaan gevoel.”
Hoe is dat nu, om zo buiten werktijd te worden ingezet?
“Uitdagend en soms ook best spannend. Als je midden in de nacht uit bed wordt gebeld, dan ben je in eerste instantie natuurlijk niet blij. Maar dan ga ik naar beneden met mijn telefoon, schrijfblok en tablet en dan ga ik bellen. Soms is het iets kleins, is een lantaarnpaal iets scheef komen te staan na een aanrijding en hoef ik daar verder niet direct iets voor te regelen. Dan doe ik dat de volgende dag. Maar soms is ook sprake van spoed en is meteen actie nodig omdat een bepaalde situatie te gevaarlijk is. Dan regel ik dat direct. Het is in die zin nooit hetzelfde. Wat wel steeds hetzelfde is, is de tevredenheid als een calamiteit goed is afgewikkeld. Dat geeft elke keer opnieuw een voldaan gevoel.”