Ramona: “Het was vrijdagavond 9 maart. We waren thuis net klaar met eten, toen mijn pager ging. Ik heb mijn spullen gepakt en ben richting Zwaag gegaan. Toen ik arriveerde, was de brand al groot en kreeg ik nagenoeg direct het verzoek asbestalarm te geven. Het was een bijzonder groot incident – alle relevante ketenpartners waren er, van RUD tot Hoogheemraadschap – en ik herinner me dat het veel indruk maakte op de mensen die kwamen kijken. Dat kwam enerzijds door de omvang, maar beslist ook doordat het om Karsten ging. Dat bedrijf is onderdeel van de gemeenschap van Zwaag en Blokker.”

“De brand bij Karsten was ook voor mijn begrippen een grote inzet. In omvang dan, niet in impact. Er waren geen slachtoffers en hoeveel verschil dat maakt in de manier waarop je een incident beleeft, heb ik gedurende mijn loopbaan gemerkt. Ik maak vanaf het begin in 2015 als OvD deel uit van het Expertteam en was dat daarvoor ook al in Schagen, dat als een van de weinige gemeenten destijds zes zelfstandige OvD’s had. Dat was ingegeven na een incident, dat aanleiding vormde een besloten piketgroep te formeren. Nu nog hebben we als gemeente de ambtenaren oov op piket staan, om bij calamiteiten de burgemeester of de loco te kunnen ondersteunen. Drie van hen zijn OvD in het Expertteam.”

“Als je mij vraagt of het Expertteam het ‘Ei van Columbus’ is, dan zeg ik ja én nee. Door de komst van het team is bevolkingszorg in regionaal verband ontegenzeggelijk professioneler geregeld. De ketenpartners zijn erop ingesteld en in het CoPI (Commando Plaats Incident, red.) zijn we geen vreemde eend in de bijt meer. We zijn een volwaardig lid geworden, onderdeel van het team. Maar wat een bron van zorg blijft, is dat gemeenten sinds de komst van het Expertteam hun handen van bevolkingszorg hebben afgetrokken. In de acute warme fase, maar ook in de koude fase. Daar moeten we écht op investeren, want het is niet zoals dit model is bedoeld.”

“De gemeentelijke rol was ook bij de brand bij Karsten een dingetje. Ik had een contactpersoon bij de gemeente Hoorn en dat liep gedurende de warme fase soepel. Toen kwam ’s nachts de nafase. Er moesten afzettingen komen, de nabijgelegen bedrijven moesten worden geïnformeerd over het asbest, er moesten mensen komen voor beveiligingswerk. Voor een gemeente is dat een hele klus, zo bleek. We moesten mensen wakker bellen, overdragen, et cetera. Dan kom je er ook met één contactpersoon niet altijd meteen.”

“Zelf vind ik het leuk en dankbaar om op deze manier een bijdrage te leveren. Ik sta negenmaal per jaar een week op piket en gemiddeld is het elke piketdienst wel een keer raak, maar ik vind het een hele mooie aanvulling op mijn dagelijkse werk. Daarnaast houdt dit je zó scherp. Het is kort, snel werk, onder relatief hoge tijdsdruk. Daarbij komt: ik vind de samenwerking mooi. Ik haal daar veel energie uit.”